Mening
yoshim 16 da, oyimniki esa 32 da edi( buvimni
farzandlari 8 ta bo'lgani uchun oyimni vaqtli
uzatgan edilar). Bu yil men tog'amning qo'lida
yuk tarqatuvchi bo'lib ishlay boshlagandim. Ish
qiyin emas, oyligi ham meni qoniqtirardi, kuniga
10000 so'm. Faqat bir narsasi yoqmasdi: tushlikni
uyda qilishim kerak edi. Esimda o'sha kuni 13-
iyul, Seshanba edi. Velosipedimda uyga kelib yuz-
qo'limni yuvdim. Oyim suv ovozini eshitdilar:
-"O'g'lim keldingmi? Uyga kir ovqatingni hozir olib
kirib beraman" -"Yaxshi men uyda bo'laman"
dedimda issiqa chiday olmay uyga kirib ketdim.
O'sha kuni rostdan ham quyosh nurlari yerdagi
barcha narsalarni qizdirayotgan edi. Stulga
o'tirganimda oyim ovqat bilan choy ko'tarib
kirdilar. Oyim juda latofatli ayol edilar. Oppoq
tana, tiniq yuz, 3-o'lchamdagi ko'krak, odamni
ehtiroslaydigan son va ko't. Lekin men oyimni oyi
sifatida ko'rardim. Lekin hozir, bu jaziramaga
oyim ham chiday olmaganlari ko'rinib turar edi.
Ya'ni oyoqlarida lozimlari yo'q va tizzadan
balandroq halat kiygan edilar. Uning ustiga
halatlarining zamogi biroz pastga tortilgan va
ko'kraklarini uchi halat ostidan oldinga talpinib
turgan edi. Bu vaziyatdan istalgan odamni o'pkasi
nafas olishdan to'xtab qolishi mumkin edi. Men
nafaqat yuragimni qinidan chiqib ketkudek urishini
sezardim, balkim eshitardim ham. Bizni sto'limizni
men o'tirgan joyini chap tarafi devorga tirab
qo'yilgan va eshik ham o'sha tarafda edi. Shuning
uchun oyim menga to'g'ridan ovqat va choy
berishlari kerak edi. Oyim menga tabassum qilib
oldimga ovqat uzatdilar. Sto'limiz keng bo'lganligi
tufayli egilib berishlari kerak edi. Ishonasizmi
yo'qmi egilganlarida, men ozodlikka chiqmoqchi
bo'lgan ko'krak uchlarini ko'rishga "muvofaq"
bo'ldim. To'g'ri men buni xohlamagan edim,
biroq taqdirdan qochib qutilib bo'lmaydi. Men
uchun vaqt tushunchasi yo'q bo'lib qoldi.
Faqatgina meni idishni taq etgan ovozi hayotga
qaytardi. Mana "Go'zallik Ma'budasi" dedim
o'zimga-o'zim. Ammo bu yaxshi emasligini
bilardim. O'qituvchimiz inson tilni boshqarishi
qiyin der edilar. Lekin men hozir ko'zlarni ham
boshqarish qiyinligiga o'z tajribamda guvoh
bo'lyapman. Shu o'ylarni o'ylar ekanman ovqatni
ham refleks holatda yeyapman. Nega oldim
e'tibor bermagan ekanman? Yoshligimda shu
ko'kraklar meniki bo'lgan. Emizikliy ukamga
hasad uyg'ondi. Bir lahzaga bo'lsada Diyorning
o'rnida bo'lgim keldi. Emmasam ham mayliydi,
shunchaki yana bir bor yumshoq ko'kraklarni
ko'rsam bo'ldi. Navbatdagi jonlatirish oyimning
"ishga bormaysanmi?" degan gaplari bo'ldi. Men
indamasdan o'rnimdan turdimda, urushga o'z
qurolini tashlab ketayotgan askarday, faqat
o'ylarimda oyimning katta va oppoq ko'kraklari
haqida o'y surib ishga jo'nadim.Bir amallab bozorga ham yetib keldim. -"Buncha hayallab qolding Ilyos? Senga pulni bekorga to'layapmanmi?" - bu tog'amning so'zlari edi. -"Uzr tog'a veligimni damlashga to'g'ri keldi. So'z beraman bu hol boshqa takrorlanmaydi" -deb javob qaytardim. Bu gal mollarni ulgurji mollar do'koniga elitish kerak ekan. Bu do'kon avtomobil eng serqatnov yo'lning narigi joyida joylashgan edi. Molni manzilga elitib endi yo'ldan qaytib o'tayotganimda Malibu avtomobili kelib meni turtib yubordi. Chap oyog'imda qattiq og'riq paydo bo'ldi. Shundan keyin menga uyda oyim qaraydigan bo'ldilar. Xonamda divanga mixlanib o'tirishdan zerikib kitob o'qishga kirishdim. Biroz vaqtdan so'ng eshik taqillatib oyim chelak va latta ko'tarib keldilar. -"O'g'lim ahvollaring yaxshimi?" -"Rahmat, sekin-asta ijobiy tomonga o'zgarishlar bo'lyapti" -"Tozalik ham senga yordam beradi. Qarshi bo'lmasang xonangni tozalab chiqmoqchi edim" Bu suhbatimiz davomida men kitobdan ko'zimni uzmagan holda javob qaytarayotgan edim. Bo'lib o'tgan voqealarni unitish ilinjida birinchi kirganlarida ham oyimga e'tibor qaratmagandim. Negadir javob qaytarish uchun oyim tomonga qaradim. Qarshimda terga botgan oyim turar edilar. Tassavvur qilib ko'ring: byustgaltersiz, halati bilan terga botgan ayol. Pushti rangli sevimli halati shaffof tusga kirgan edi. Men endi oyimning ko'kraklari so'rg'ichlarining atrofidagi jigarrang aylanani ham ko'ra olar edim. Shu zahoti shortigim ichida bir narsa qimirlay boshladi va to'satdan qo'tog'im tikka turib ketdi. Bu holatni oyim ko'rishga ulgurdilarmi yo'qmi bilmadim-ku, lekin men darov tizalarimni ko'tarib oldim. Oyog'im og'rig'i menga azob bera boshladi. Biroq bu ko'kraklar qarshisida har qanday narsani unitib yuborish munkin. Oyimning savoli javobsiz qolgach, mening roziligimni kutib o'tirmasdan ishga kirishdilar. Birinchi bo'lib qarshimdagi shkafni artishni boshladilar. Lattani yuvish uchun chelakka engashdilar. Bu menga yangi olam haqida real tushunchalarimni boyitishga yordam berdi. Oyimning tizzadan yuqoriroq halatlar yanada yuqoriga ko'tarilib, ko'tlarigacha ko'tarildi. Qandey go'zal sonlar. Lablarim bilan o'pgim keldi. Oyoqlarida birorta ham tuk yo'q, paxtadek oq va oynadek toza edi. Ko'zlarim menga bo'ysunmasdan o'z nigohlarini yanada yuqoriroqqa qaratishdi. Bu lahzalarda tanamdagi qon haroratdan juda tez aylanmoqda va dimog'imga nafasim tiqilib borar edi. Sho'rtigimga esa qo'tog'im sig'may yertib chiqmoqchidey edi. Hayolimda tana a'zolarim o'zlarini-o'zlari boshqarishayotgandek edi. Va nihoyat men sabzi rangdagi yupqa matoli va ingichka trusikni ko'rdim. Amni ustidan mayinlik bilan o'tgan trusik chetidan am tuklari chiqib turar edi. Badandagi suvlar bu yerga ham oqib kelgan edi. Shu boisdan amga chip-chip yopishgan ho'l trusik amning ko'rinishini hayolan chizishga yordam berdi. Men ortiq chidab yotolmadim va yirtqich hayvonni qafasdan ozod qilgandek, o'z qo'tog'imni shortigimdan ozod qilib, o'zimni qoniqtirishga kirishdim. Men kutgandan hamtezroq chiqardim bir-ikki o'ng qo'lim bilan harakat va sperma to'lqinlari qo'llarim va oyoqlarimga sachiradi. Men zudlik bilan cho'loqlanib hommom sari chopib ketdim.O'sha kuni oyimdan bo'lib o'tgan voqealar uchun uzr so'rashga xonalariga bordim. Xona eshigi oxirigacha yopilmagan edi. Albatta yozda kim ham eshigini yopadi? Men eshik oldiga yaqinlashganimda ukamning yig'isini eshitdim. Oyim uni ovitishga harakat qildilar: -"Bo'ldi yig'lama asalcham. Nima bo'ldi? Qorning ochdimi? Mana hozir emizaman." Men sekin eshikning ochiq joyidan poylay boshladim. Oyim rayhon gulli ko'ylaklarini orqa zamokini yecha boshladilar. Keyin ko'ylaklarini yelkalaridan bellarigacha tushirdilar. Bu gal oyimda katakli oq byustgalter bor edi. Uni ham orqa tomonidan yechdilar va sekin pastga tushirdilar. Qarshimda sutga to'lgan 3- emas 4-o'lchamdagi ko'kraklar turar edi. Oyim avval qo'llari bilan ko'krarklarini ezib ozgina sut chiqarib yubordilar. Keyin ukamni og'zini so'rg'ichlariga yo'naltirdilar. Sut shunchalik ko'p ediki, hatto uning og'zidan oqib ketdi. Oyim "ax" degan tovush chiqardilar. Hoynahoy ukam oyimning ko'krak so'rg'ichini tishlab olgan bo'lsa kerak. Men vaziyatdan foydalanib yana o'zimni o'zim qoniqtira boshladim. Oqizganimdan so'ng yana hommomga jo'nadim. *** Kechki