Адолат опа хикояларидан яна бир парча.

Қўшним Муборак опани яна бир марта хурсанд қилай деб, домга чақириб, роса кулишиб анча гаплашиб ўтирибмиз.
~Мубор хола агар бирортаси яна сизга хуштор бўб қолиб, свиданияга чақирса чиқасизми?
~Қайда экан ўша хушторим, энди манга ким хам қарарди Адол, қўйсангчи бунақа гаплани.
~Ман росдан айтяпман хола.
~Ёшим хам 60дан ўтди. Хозирам кўп эркаклар суқланиб қараганини сезаман. Лекин на чора.
~Битта зўри бор, анчадан бери хотини йўқ, роса мард одам.
Нарги домда туради, ўзи бешкапалик.
Бахордан кеч кузгача қишлоқда бўлади. 2 гектар боғи бор экан. Машина уй жойи, ўзига тўқ қисқаси.
Бир кўрингчи хола, ёқмаса, ёқмади.
~Қўй қизим, нечтаси совчи қўйяпи хозирам, эрта индин, невараларим уйланай деб турибти.
Болалар, қуда андани олдида,
~Ман сизни ўйлаб, ўтирибман хола.
~Ха энди мен нима бўлсам пешонамдан кўрдим қизим.
~Сиз уни кўргансиз, у хам сизни кўрган. Бир гаплашиб кўр деб манга илтимос қилганди.
Ха майли йўқ бўлса, йўқда хола.

Анча гаплашиб ўтирганимиздан кейин.
~Нечи ёш ўша айтган одаминг. Мени қайдан кўрибти, қишлоқдан чиқмасам. деди хола.
~Ха энди сизни қайдадир кўриб, ёқтириб қоптида.
Ха майли, унгаям бирор жойда тургандир, бошқа топар.
~Боласи нечта экан?
~Тўртта, хаммаси уйли жойли.
~Хмм...
~У ўзига тўқ одам, машина, квартира ёш жувон хам жон деб тегади хозир.
~Ха унда ёшроғидан олаверсин.
~Ўзига қолсаку олади, фақат қизлари ёши катта аёл керак бизга дейишяпти, 50 ёшлиси хам ёшлик қилди уларга.
-Менам ўзимга қолсаку, алла қачон тегиб кетардим, шу болалани деб умрим ўтди.
~Болалариз ўзини йўлига, хаммаси уйли жойли нима бўпти.
~Қани бир гап бўлар.
~Ё хўп денг ё йўқ денг.
~Вай Адол тушмагурей, ўйлаб кўрайми ахир.
~Ха сиз ўйлаб кўргинизча биттаси илади кетади,
~Билмадим қизим, одамла нима деб ўйлайди.
~ Майли битта гаплашиб кўринг, йўқ бўлса йўқ. Ман хозир деб чиқиб кетдим.

Ээ.. Кампирни кўндириш осон бўлмади.

Ассалому алайкум яхшимисиз, яхши ўтирибсилами деб Комил ака кириб келди.
Ман уларни домига чиқиб кеттим.

Энди Комил акадан эшитинг:
Хали хечам бунақа хаяжон бўлмагандим.(кулиб)
Адолат чиқиб кетгандан кейин:
Ахволлариз яхшими, яхши бўб қолдизми дегандим, аёл менга
~Сиз ўшами танидим,бизни балницага ташлаб қўйгандиз , қайда юрибсиз.мен сизи қанча кутдим
~Мен... Халиги, заправкада қоп кеттим, очеритда. Давления паст экан.
~Ўзингизни давлениягиз яхшими?
~Зўр худо хохласа, ушлаб кўрасизми?
~Уятсиз одам экансиз.
~Нима дедим уятсизлик қилиб,
~Дарров ушлмб кўрасизми деганиззи.
~Ха нима , менам ушлаб кўраман.
~Туринг, бир нарса кўрсатаман.
~Нимани кўрсатасиз?
~Аёлга деразадан кўчани кўрсатиб, қаранг, жуда чиройли жой дедим
~Яна бошқа чиройли жойлариз борми?
~Бор хаммаси жойида чиройли, сизикичи?
~Биздаям зўр хаммаси жойида.
~ Худога шукур деб аёлни қучоқлаб ўпиб, иш қилиб туш кўрмаяпган бўлайда, десам.
~Сиз ўшами деди
~Мендирман ўша деб, мамаларидан ушлаб эзиб, секин аста кўтларини ушлаб, бўйниларидан ўпдим

Энди Муборак опа:
Эмчагимми ушлаб, учларидан сўриб, иштонимми ечиб амимга қараб,ушлаб, хидлаб кўрди биринчи,(маники топтозза биламану қаерга келганимми).
~Мунча ширин деганди
~Хали татиб кўрмадизку десам
~Жоним мани кўринишидан билдим, асал экан деб оёғимни кўтариб амимми ўпиб ялаб роса эмди,
Жоним мани, бир умр орзу қилган эдим сизни, кўтларимдан ушлаб, амимга кўзиниям сурди шекилли.
~Вой, нима қиляпсиз, унақа қиманг.
~Вввуууууууййййй амми ширинлигини деб лабларидан сўриб, тортиб тортиб қўйганди,
~Аааааайййй... йййй деб бўшанивордим.

~Жоним росданам жудаям ширин ам эканда ўзимми ушлаб туролмадим.
~Яна қанча ушлаб туроласиз ўзингизни?
~Жоним мани деб қотоғини учини бирданига тиқуди дод девордим
~Вввуууууууййййй иииммммм секинроқ, секин секин қилинг, чиқазманг энди деб бўйнидан қучоқлаб ўпиб қўйсам,
~Ууууххххх иииммм деб ичимга ташативоруди амми ичи иссиқ спермага тўлди. Эмчагимми ушлаб эзиб роса эмиб, қотоғини чиқармай, озгина сикди.
~Жоним мани, илтимос мен билан қолинг,
~Айтганимни қиласизми?
~Ха жоним сиз нима десангиз шу бўлади.
~Унда устимга чиқинг
~Йўқ жоним сиз чиқинг мани устимга деганди, устига чиқиб
~ Мана мана деб амимми оғзига роса ишқадим, ооохххх мазза деб роса ялаб сўриб икки қўли билан эмчагимми ушлаб эзиб ётди ман қотоғини учини амимга тиқиб қичиғини босардим.
Иккаламиз хам тўймасдик бир биримизга.
Хар бири хандалакдек келадиган эмчакларим хаммадан кўра кўпроқ, хурсанддек тепага қараб, ирғиб ўйнарди.
Амим қотоқни сўриб оларди хар кириб чиққанда.
Мен хам бу отдан хали бери тушишни
хохламасдим.
Отим хам мени қўйворгиси келмасди.
Эмчагим ўйнаб хар оғзига текканда бир ўпиб оларди.
Ооооххххх жоним мани қўйворманг чиқармааанг, деб амимми босиб устига бўшанвордим.
Жудаям чиройли жудаям аъло, ооохххх мазза деб амимми дўмбоқ жойидан устидан ўпиб қўйди.
~Сизикиям зўр экан лекин ман бунақа маза қилмагандим.

Қучоқлашиб ўпишиб анча турдик бефон.
Худди қўйворсак, том устимизга қулаб тушадигандек.

* * *

Энди у ёғини менга қизиғи йўқ, том қулайдими устига, осмон қулайдими?

Агар давоми, кимга қизиқ бўлса ёзинглар, азизларим!

2018 йил. 10 декабрь.
Навоий.