- Yuzingni tushirish shart emas, fakat tannagni uzini tushirib yuborseng buldi.
Kamila boshida ikkilanib turdi. Yuzimni kursatmasdan rasmga tushsam, baribir xech kim tanimaydiku deb uyladi.
- Anvar kopiya olib komaslikka vada berasanmi?
- Yuk, kopiya olmayman, vada beraman.
- Xozir.
Kamila uzining telefonini olib oynaga oldiga bordi-da, uzini rasmga ola boshladi. Uziga yokkan rasmni tanlab, kompyuterga yukladi. Sunra Anvar bergan elektron manzilga rasmni yubordi.
- Vauu.
- Nima buldi?
- Koyil, rostanam emchaklaring kotta ekan.
- Raxmat))
- Tugrisini etsam sani emchaklarini ushagan usha 5 ta bola va eringa xasad kilishni boshladim.
- Emchaklarimni shunaka katta bulishiga sinfdoshimni xizmati kup bulgan))
- Nega.
- Usha paytlarda, 9 sinfda ukib yurganimda maktabning uzimizga biriktirilgan sinf xonasini bir ugil bola va bir kizbola navbat bilan tozalardi. Man bilan birga partadoshim Rustam degan bola navbatchilik kilardi. U judayam xazilkash va sal bezbetrok bola edi. Ushanda kuz oylarining boshi edi. Xavo issik bulgani uchun engil kiyinib olgandim. Odatdagidek darsdan keyin ikkalamiz koldik. U manga suv tashirdi, stullarni partani ustiga kutarib berardi, man esa changlarni artib, pollarni yuvardim. Uziyam tinmasdan gapirardi. Man engashib polni yuvishni boshladim. Bir payt uni ovozi chikmay koldi. Uni chikib ketdi deb uylasam, tepamda turganakan. Vuuy, chiroylikan-a dedi. Nima chiroyli? dedimda, keyin engashib turganim uchun, emchaklarim unga kurinib turgani sezdim. Bitta ushab kuray , dedi bezbetlarcha. Man boshida rozi bumadim, u yokka utsayam xazil kilib gapirib, kuli bilan emchaklarinimni ushamokchi bulganday chuzaverardi, bu yokka utsayam xuddi bilmasdan urilib ketganday emchaklarimga teginib ketardi. Uzimni jaxlim chikayotganday tutsam xam, lekin yokayotganligini unga sezdirmasdim. Ishlarni tugatib bulib, endi xonadan chikmokchi bulganimda, u ikki kuli sharrta emchaklarinni ushab oldi. Kuyvor dedim. U indamadi. Kuyvor, deyapman sanga- desam xam u indamasdan bezbetlarcha tirjayib emchaklarimni ushab turardi. Kulimdagi sumkam bilan yuzi aralash kallasiga yaxshilab tushurdim-da xonadn chikib ketdim. Keyin u bilan bir xafta gaplashmay yurdik. Bir kuni kelib u mandan kechirim suradi. Shu tarika u bilan munosabatimiz yaxshi bulib ketdi. Darsdan keyin navbatchilik kunlari xar xil mavzularda gaplashib, utirardik. Emchaklarimga teginishiga ruxsat bera boshladim. U mani oyoklarimdan ushar, kutlarimni kullari bilan ezib, emchaklarimdan tortardi. Ushandan keyin emchaklarim katta bulishni boshladi. Keyinchalik navbatchilikni bekor kilib, farrosh opani yollashdi. Shu bilan xonada uchrashishlar tugadi. Lekin uni sevmaganman.
- Tushunmadim, nima fakat u sanga teginardimi yoki sanam unga nisbatan kanakadir xarakatlar kilardingmi?
- Boshida u mani erkalardi, buyinlarimdan upab, emchaklarimdan ushardi. Keyin bitta kulimni shimini ustiga kuydi. Shimning ustidan kulim kattik nassaga tekkani sizdim. Xar safar shunaka kilganda kulimni tortib olardim.
- Keyinchi.
- Keyin u shimini zamogini echib kuygan ekan. Man bilan upishayotgan vaktida kulini uzi tarafga tortdi. Kulim kattik, issik bir narsani ushaganini sezdim. Tortib olmokchidim, u kulimni maxkam ushlab turardi. Ushanda birinchi marta ushab kurgandim kutokni.
- Yokkanmi sanga?
- Judayam. Uzim kizarib ketgandim, kuloklarim kizib, ichimda xuddi bitta narsa yonayotganday edi.
- Voy. Kanjik. Erga tekkunga kadar ancha tajribali bugan ekansande. Yana erimga vafodarman deding)))
- Turmushga chikkanimdan keyin xiyonat kilmadim-ku)))
- Tugrisini etsam emchaklaringa ishkim ketib koldi. Rasmini yubor. Kurgim kevotti.
- Boshida kelishgandikku, yuboromiman